In memoriam Hans Gerards.

In memoriam Hans Gerards.

Beste familieleden, beste sportvrienden,

Dinsdagavond 5 november jl. bij het begin van de tweede helft van de spectaculaire voetbalwedstrijd tussen Chelsea en Ajax ging de telefoon. Deken Van Rens gaf mij het droevige bericht door dat onze  secretaris de Heer Hans Gerards op 67-jarige leeftijd plotseling overleden was. Dat kwam voor mij, net als velen onder ons, als de bekende donderslag bij heldere hemel , want er waren geen verontrustende signalen dat Hans ons spoedig definitief zou gaan verlaten. Hans was echter dood aangetroffen achter zijn bureau, de plek waar hij zoveel ontelbare uren achter zijn computer aan vrijwilligerswerk besteed heeft.

Beste mensen,

We weten allemaal dat Hans een groot sporthart had, een hart dat vooral klopte voor voetbal en voor de bestuurlijke zaken die daarmee samenhangen. En met welke gedrevenheid, betrokkenheid en enorme tijdsinvestering heeft hij zich hiermee niet bezig gehouden. ’t Is ongelooflijk, als je alle bestuurlijke functies bekijkt die hij vervulde dat één persoon dat allemaal heeft kunnen / c.q. mogen doen.

Hij is werkzaam geweest bij de KNVB vanaf 1 juli 1969 tot aan zijn prepensioen. Vooral in Nieuwstadt en later in Zeist. Hier ging hij 2 maal per week met de trein naar toe. Dat vond hij genieten, want hij had een grote affiniteit met treinen en oude stoomlocomotieven. Hij vroeg mij ook een keer wat de KNVB betekende? Hij zei: Kan Niet Veel Betalen.

Maar daarnaast was hij enorm maatschappelijk betrokken: politiek is hij jarenlang lid, secretaris en penningmeester geweest bij de VVD. Kerkelijk zien we zijn dienstbaarheid in de St.-Paulusparochie als collectant, lid en secretaris van het bouwcomité. Bij de parochie H. Bernadette was hij lector, acoliet en administrateur kerkbalans. Hij was 8 jaar lid van de Diocesane Pastorale Raad van het Bisdom. Lid van het Armbestuur Sittard. Tot slot was hij bijzondere bedienaar van de H. Eucharistie. En hoe trots was hij op de Urnengalerij die in de Baandert tot stand was gebracht.

Maar voor ons is vooral belangrijk zijn vrijwiligerswerk bij de Nederlandse Katholieke Sportbond Voetbal en de DLS.  Van eind jaren 80 tot 1998 was Hans notulant bij NKS-Voetbal.  Vanaf 1998 secretaris van het districtsbestuur Zuid ll en vanaf 2000 tevens secretaris van het bondsbestuur.

En vanaf 1998 zijn wij heel vaak in deze besturen samen opgetrokken. Samen in een auto. Pratend over de agendapunten en over het gedachtegoed van NKS. Daar stond hij altijd volledig achter. De “K” van de Nederlandse Katholieke Sportbond Voetbal stond bij hem op de eerste plaats. Collegialiteit, solidariteit, dienstbaarheid, aandacht voor onze normen en waarden, fair play en vooral aandacht voor het waarderen van vrijwilligers via speldjes en het aanvragen van onderscheidingen voor verdienstelijke kaderleden en het bezoeken van de recepties, zoals pas geleden bij WDZ in Bocholtz.

Hans was de spil in onze NKS organisatie. Hij had een geweldige dossierkennis opgebouwd. Als secretaris zorgde hij voor de agenda en de notulen vielen diezelfde dag taalkundig keurig geformuleerd via e-mail op de mat.  Hij beantwoordde de e-mails van lid verenigingen. Hij bestelde bekers voor jubilerende verenigingen en fair play bekers voor diverse toernooien. Hij schreef ondersteunende verklaringen voor bestuursleden i.v.m. de aanvraag van een KO en was altijd blij als het gelukt was. Ook beoordeelde hij de aanvraag van clubs om een zilveren of gouden speld uit te reiken aan verdienstelijke kaderleden.   De agenda voor de bondsvergadering was altijd tijdig verstuurd en vooral zijn jaarverslagen zijn van onschatbare historische waarde voor onze organisatie. Hij maakte voor de aangesloten verenigingen een aantal keren per jaar een keurige Nieuwsbrief.  Hans was het hele jaar druk mee bezig en was een echte regelneef. Hij stond echt voor iedereen klaar en was een heel fijn mens.

Een keer per jaar – meestal met Carnaval – vertrok hij echter,  eerst samen met zijn moeder, later alleen naar zijn geliefde Engeland. Hij kon bij zijn terugkomst lyrisch vertellen over zijn bezoek aan het Houses of Parlement of het bijwonen van de H. Mis in Sint Pauls. En vaak stak hij de loftrompet over Winston Churchill. En de hoeveelheid Engelse boeken, films en DVD’s in zijn huis zijn  nu de stille getuigen van zijn voorkeur voor dit eiland.

Voor al  die werkzaamheden is hij meermalen terecht geëerd en onderscheiden: hij ontving de gouden speld van de NKS en werd in 2010 benoemd tot Ridder in de orde van Oranje Nassau.  Het meest verheugd was hij echter nog met de Pauselijke onderscheiding Pro Ecclesia et Pontifice  die hem ten deel is gevallen.

Vanaf 1998 heb ik Hans persoonlijk beter leren kennen:

Ik heb hem in de afgelopen jaren leren kennen als het boegbeeld van de NKS, heel integer als secretaris, zeer betrokken, deskundig en ervaren, met grote dossierkennis van allerlei zaken, bedachtzaam waar het kon, maar ook vasthoudend en doortastend waar het nodig was. Hij was recht door zee en hij kon zich wel eens ergeren aan die lid verenigingen die zeiden dat ze zijn info niet ontvangen hadden.  En met zijn taalkundige spitsvondige humor kon hij soms het ijs breken en iedereen aan het lachen maken. Zo zei hij na de vergadering, als we soms gingen lunchen: Nu gaan we beginnen aan de ingekomen stukken… En als we naar huis toe reden, zei hij eerst:”wetste wat veer dunt, ver gunt..”

Ik mag zeggen, dat wij een collegiale NKS-vriend verliezen.

Op zaterdag 19 oktober zijn we nog samen naar Rosmalen gereden voor onze bestuursvergadering en afgelopen woensdag 30 oktober waren we als toehoorder aanwezig bij de ledenraadsvergadering van DAC Zuid ll in Buchten.

De laatste jaren ging het Hans lichamelijk niet voor de wind: hij viel op weg naar Zeist en moest geopereerd worden aan zijn knie. Hij heeft geruime tijd in 2012 een aantal weken in coma gelegen vanwege een ontstoken gal. Hij was suikerpatiënt en had regelmatig een hypo. En nu dus een plotseling overlijden…

Hans we zullen je deskundige inbreng, je wijze woorden en adviezen , je aanwezigheid bij onze vergadering van de ledenraad, bij de districts- en bondsvergadering , als ook de verhalen en anekdotes bij onze bijeenkomsten gaan missen.

Beste Hans, als bondsvoorzitter van NKS-voetbal wil ik je namens het hele bestuur bedanken voor al datgene wat je voor onze organisatie en de lid verenigingen gedaan hebt.  Moge voor de familieleden, vrienden, kennissen en voor de NKS de goede herinneringen aan jou voor ons een troost zijn en men mag er zeker van zijn , dat we bij NKS –voetbal Hans Gerards niet zullen vergeten. Hij heeft ontzettend veel bijgedragen voor de promotie en de ontwikkeling van de voetbalsport. We zijn hem ontzettend veel dank verschuldigd.

Hans, wat zullen wij je gaan missen en het zal ontzettend moeilijk zijn jouw plaats binnen NKS-voetbal in te vullen.

Hans, bedankt voor alles. Rust in vrede.

2020-04-15T09:31:34+00:00
Ga naar de bovenkant